Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ιδιαιτέρως υψηλή η γεωπολιτική αξία της Ελλάδας στο «χρηματιστήριο» της διεθνούς ασφάλειας και περιφερειακής σταθερότητας.


ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΟΥΤΣΗ

Ανεξάρτητη, πολυδιάστατη και ενεργητική εξωτερική πολιτική , αναδεικνύοντας την γεωπολιτική αξία της Ελλάδας, είναι ο στόχος της νέας Κυβέρνησης συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Η γεωπολιτική της αξία, ειδικά αυτή τη περίοδο, είναι ιδιαιτέρως υψηλή, στο «χρηματιστήριο» της διεθνούς ασφάλειας και περιφερειακής σταθερότητας.
Η Ελλάδα βρίσκεται στο μέσο ενός γεωγραφικού τριγώνου γεωπολιτικής αστάθειας, με ένοπλες συγκρούσεις, θρησκευτικού, σεχταριστικού, φυλετικού, ενεργειακού (οικονομικού) και εθνικοαπελευθερωτικού χαρακτήρα, με έντονη δράση τρομοκρατικών και άλλων ποικίλης υφής και χαρακτήρα ένοπλων οργανώσεων. Η ασταθής περιοχή, είναι μια ενιαία γεωγραφική περιοχή, που περιλαμβάνει την Ουκρανία, τα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο (Συρία, Κύπρος, Λίβανος, Παλαιστίνη), την Βόρεια Αφρική (Λιβύη, Αίγυπτος, ) και τη Μέση Ανατολή (Ιράκ, Κούρδοι, ISIS).  Σε αυτή την εύθραυστη και συγκρουσιακή περιοχή, που λόγω και των ενεργειακών αποθεμάτων, είναι ίσως η Στρατηγικότερη περιοχή του Πλανήτη, η Ελλάδα, είναι μία «όαση» σταθερότητας και ασφάλειας. Τα γεωστρατηγικά και γεωοικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως ενιαίας οικονομικο-πολιτικής οντότητας,  εξυπηρετούνται σαφώς αποτελεσματικότερα, εφόσον  η Ελλάδα παραμείνει σταθερή και στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. (ευρωζώνη) και δεν αφεθεί να διολισθήσει στο χάος της οικονομικής κρίσης και συνακόλουθα της κοινωνικής αποσύνθεσης.
Μάλιστα, οι ΗΠΑ μέσω δημοσιευμάτων και δηλώσεων Κυβερνητικών αξιωματούχων, επισημαίνουν  τους κινδύνους που θα προκύψουν από πιθανή αποσταθεροποίηση της Ελλάδας. Μεταξύ αυτών και να υποχρεωθεί η Ελλάδα να επιλέξει, μια πιο αποφασιστική και ουσιαστική συνεργασία με  την Μόσχα. Οι ΗΠΑ, θεωρούν απειλή για τα Στρατηγικά τους συμφέροντα, την αναβάθμιση των πολιτικο-διπλωματικών και στρατιωτικών ελληνο-ρωσικών σχέσεων. Επισημαίνουμε ότι,  οι ΗΠΑ ζητούν από την Ελλάδα, αναβαθμισμένη στρατιωτική συνεργασία και  πρόσθετες διευκολύνσεις  στην Κρήτη, όπως την  μεταστάθμευση μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην Σούδα και στο Καστέλι. Αεροναυτικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική, είναι αδιανόητες, χωρίς την βάση της Σούδας. Και ακόμη, η ασφαλής μεταφορά της ενέργειας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) , από Ιράν,  Ιράκ, Κύπρος, Ισραήλ και Συρία, μέσω της Ανατολικής Μεσογείου, προς τα λιμάνια της Δύσης, αποτελεί Στρατηγικό στόχο των ΗΠΑ. Η γεωγραφική θέση της Ελλάδας  και ειδικά  η αξιοπιστία των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, αποτελούν ισχυρά εχέγγυα για τη διασφάλιση των δραστηριοτήτων εξόρυξης του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου, του ομαλού εφοδιασμού  και μεταφοράς των ενεργειακών πόρων. Είναι σαφές ότι, το χαρακτηριστικό του γεωπολιτικού και γεωστρατηγικού περιβάλλοντος, της κύριας απειλής (Τουρκία), αλλά και των σύγχρονων απειλών, αυξάνουν τις απαιτήσεις, για την οργανωτική και επιχειρησιακή δομή ενός ευέλικτου, αποτελεσματικού και ταχείας αντίδρασης σύγχρονου στρατεύματος.
«Με μια ανεξάρτητη, πολυδιάστατη και ενεργητική εξωτερική πολιτική, θα αξιοποιήσουμε την αστείρευτη γεωπολιτική δυναμική της πατρίδας μας», είπε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή κατά την παρουσίαση των Προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησής του.  Και στο πνεύμα των δηλώσεων του πρωθυπουργού, κινούνται , όχι μόνο οι συναρμόδιοι Υπουργοί Εξωτερικών (Ν. Κοτζιάς) και Εθνικής Άμυνας (Π. Καμμένος) , αλλά και οι Υπουργοί Οικονομικών (Γ. Βαρουφάκης) και Ενέργειας (Π. Λαφαζάνης).

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα