Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μια εφαρμογή του Θεωρήματος Νας:

Μια εφαρμογή του Θεωρήματος Νας:   Συνεδριάζουν οι Υπουργοί Οικονομικών των κρατών μελών που ανήκουν στην Ευρωζώνη.   Όλοι οι μετέχοντες Υπουργοί, έχουν ως Στρατηγικό στόχο, να ληφθεί μια απόφαση, που θα ικανοποιεί,  τα συμφέροντα των κρατών που εκπροσωπούν.     Αν κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης , οι υπουργοί προσαρμόζουν τις απαιτήσεις τους λαμβάνοντας υπόψη τους τις επιλογές άρα και τα συμφέροντα των συναδέλφων τους, τότε, υπάρχουν περισσότερα από ένα σημεία σύγκλισης (κοινής απόφασης), έτσι ώστε,  κανείς από τους συμμετέχοντες να μη θεωρείται χαμένος. Το παραπάνω είναι μια από τις εφαρμογές του Θεωρήματος, που διατύπωσε ο Μαθηματικός Τζων  Νας.   Πιο  συγκεκριμένα, το θεώρημα ΝΑΣ, μας πληροφορεί ότι, «κάθε παίγνιο με πεπερασμένο πλήθος παικτών και στρατηγικών,  έχει τουλάχιστον ένα σημείο ισορροπίας, σύμφωνα με το οποίο όλοι οι παίκτες επιλέγουν τις πιο συμφέρουσες για αυτούς στρατηγικές, γνωρίζοντας και τις επιλογές των αντιπάλων τους». Δηλαδή, οι παίκτες σκέφτονται τι μπορεί να διαλέξει ο αντίπαλος τους, προσπαθούν να καταλάβουν τη συμπεριφορά των άλλων και επιλέγουν την στρατηγική τους σύμφωνα και με τις επιλογές των άλλων παικτών.  Έτσι καταλήγουν, ως σύνολο,  σε να σημείο ή απόφαση ή κατάσταση (εξαρτάται από την εφαρμογή), που προκύπτει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για όλους, αφού σε επιμέρους θέματα όλοι  χάνουν και όλοι κερδίζουν, όμως το σύστημα ισορροπεί και  σε αυτή την περίπτωση η έννοια της  ισορροπίας,  ονομάζεται  ως ισορροπία Νας.
Ο Καθηγητής  Τζων Φορμπς Νας, τιμήθηκε το 1994 με το βραβειο Νόμπελ για τη συμβολή του στη θεωρία παιγνίων.
Ο Τζων Νας  εργάστηκε για πολλά χρόνια  στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης (MIT), ως καθηγητής του τμήματος μαθηματικών. Ειδικότερα εργάστηκε πάνω στη Θεωρία της Εξισορρόπησης.  Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Καθηγητής Νας, αντιμετώπιζε προσωπικά   προβλήματα ανισορροπίας, αφού από την ηλικία των 29 ετών, διαγνώστηκε  ότι έπασχε από σχιζοφρένεια και για μεγάλα χρονικά διαστήματα  νοσηλεύτηκε   σε Ψυχιατρικές κλινικές. 
Ο Τζων Νας 86 ετών, σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στο Νιου Τζέρσι,    το  περασμένο   Σάββατο    μαζί με τη σύζυγό του Αλίσια 82 ετών, την οποία μάλιστα είχε παντρευτεί δυο φορές.   
                                                                         Χ.Α.Κ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα