Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών». Μεταξύ αυτών και ο Πατέρας μου Αθανάσιος Καπούτσης

Η 12η Νοεμβρίου, έχει καθιερωθεί ως «Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών», είναι η ημέρα θανάτου του πρώτου πυροσβεστικού υπαλλήλου, ο οποίος έχασε τη ζωή του 72 χρόνια πριν, σε κατάσβεση πυρκαγιάς στη Θεσσαλονίκη.

Ήταν ο δόκιμος πυροσβέστης Β’ τάξεως, Κωνσταντίνος Πούλιος, που έχασε τη ζωή του τις πρώτες πρωινές ώρες της 12ης Νοεμβρίου 1942, κατά την προσπάθεια κατάσβεσης πυρκαγιάς σε διώροφο οίκημα στη συνοικία Κουλέ Καφέ της Θεσσαλονίκης. Ο 26χρονος πυροσβέστης καταγόταν από το Πολύδενδρο Γρεβενών και ήταν πατέρας ενός νεογέννητου αγοριού.

Επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο Πεσόντων Πυροσβεστών, στις εγκαταστάσεις του Ε.Σ.Κ.Ε., στο Χαλάνδρι, τελέστηκε σήμερα παρουσία του Υπαρχηγού Επιχειρήσεων του Π.Σ. Αντιστράτηγου ΠΣ Διαμαντή Κανελλόπουλου, στη μνήμη όλων των πυροσβεστών που έχασαν τη ζωή τους στο βωμό του καθήκοντος και δυστυχώς δε βρίσκονται ανάμεσά μας.

(Δείτε ολόκληρη την λίστα μνήμης των πεσόντων ηρωικών πυροσβεστών εδώ...)


Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, ο Βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α κ. Δημήτριος Τσουκαλάς, ο Βουλευτής του Κ.Κ.Ε. κ. Χρήστος Κατσώτης, η Βουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ. κ. Μαρία Γιαννακάκη, ο Αντιπεριφερειάρχης Β. Τομέα Αττικής κ. Γιώργος Καραμέρος, ο Δήμαρχος Χαλανδρίου κ. Σίμος Ρούσσος, ο Υπαρχηγός ΕΛ.ΑΣ. Αντιστράτηγος Σπυρίδων Παπασπύρου, ο Συντονιστής Υποστήριξης Π.Σ. Υποστράτηγος ΠΣ Στέφανος Σπανέας, ο Συντονιστής Επιχειρήσεων Πειραιά Υποστράτηγος Π.Σ. Βασίλειος Φλόκας, ο Διοικητής του Ε.Σ.Κ.Ε. Υποστράτηγος Π.Σ. Θεοδόσιος Δημακογιάννης, ο Διευθυντής της Υγειονομικής Υπηρεσίας του Π.Σ. Υποστράτηγος ΥΓ Χρήστος Παπαδόπουλος, Ανώτατοι και Ανώτεροι Αξιωματικοί του Π.Σ., επίτιμοι Αρχηγοί και Υπαρχηγοί του Σώματος, εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών οργανώσεων του Π.Σ., ενώ παραβρέθηκαν συγγενείς των πεσόντων, καθώς και μεγάλος αριθμός αποστράτων και εν ενεργεία συναδέλφων.



Μετά την επιμνημόσυνη δέηση που τελέστηκε από τον Αρχιμανδρίτη Νεκτάριο Κιούλο, ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από τον Υπαρχηγό Επιχειρήσεων Αντιστράτηγο ΠΣ Διαμαντή Κανελλόπουλο, από τους συγγενείς των πεσόντων καθώς και εκπροσώπους των συνδικαλιστικών οργανώσεων του Π.Σ., των συμβασιούχων και εθελοντών πυροσβεστών.

Ανάλογες εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και στις Πυροσβεστικές Υπηρεσίες, στην περιοχή ευθύνης των οποίων υπάρχουν μνημεία πεσόντων πυροσβεστών.

  Δυστυχώς είναι μακρύς ο κατάλογος των πυροσβεστών που άφησαν  την τελευταία τους πνοή εν ώρα υπηρεσίας. Από το 1998, με την ανάληψη της δασοπυρόσβεσης από το Π.Σ., μέχρι σήμερα μετράμε 32 θύματα, αριθμός πραγματικά πολύ μεγάλος. (ενώ από το 1911 μέχρι και σήμερα ο συνολικός αριθμός των θυμάτων ανέρχεται σε 53) Ευχόμαστε να είναι οι τελευταίοι που χάνουν τη ζωή τους κατά την εκτέλεση του καθήκοντος.

Προς τιμήν αυτών των ηρώων, αλλά και των άλλων που προηγήθηκαν, δημιουργήθηκε το "Ηρώο Πεσόντων Πυροσβεστών" που στέκει πλέον στον προαύλιο χώρο του Συντονιστικού Επιχειρησιακού Κέντρου των Υπηρεσιών του Πυροσβεστικού Σώματος (ΣΕΚΥΠΣ - 199), στο Χαλάνδρι. Ένα "εικονοστάσι", ως ελάχιστο δείγμα τιμής και ευγνωμοσύνης όλων μας, για τους συναδέλφους μας που δεν επέστρεψαν από το πεδίο της μάχης, που έδωσαν τη ζωή τους θυσία στο βωμό του καθήκοντος της προστασίας της ζωής και της περιουσίας των συνανθρώπων μας. Ένα ηρώο, όπου θα γονατίζουμε ευλαβικά οι ζώντες συνάδελφοί τους, αλλά και αυτοί που θα πάρουν τη θέση μας και θα δίνουμε την υπόσχεση ότι θα τηρήσουμε τα ιδανικά για χάρη εκείνων που θυσιάστηκαν.

Πεσόντες στο Καθήκον:

Αρχιπυροσβέστης Μάντζιος Ματθαίος
Πυροσβέστης Πενταετούς Υποχρέωσης Παπαθεοδώρου Ηλίας
Πυροσβέστης Χαϊδάς Χρήστος
Πυρονόμος Ευαγγέλου Νικόλαος
Αντιπύραρχος Κωνσταντίνος Καστρής
Αρχιπυροσβέστης Γιαννοπουλάκης Κωνσταντίνος
Εποχικός Πυροσβέστης Τσώκος Ιωάννης
Εποχικός Πυροσβέστης Γιαπλές Δημήτριος
Εποχικός Πυροσβέστης Τζούμας Ανδρέας
Εποχικός Πυροσβέστης Δρακόπουλος Ιωάννης
Εποχικός Πυροσβέστης Νιάρχος Αθανάσιος
Εποχικός Πυροσβέστης Δούνιας Κωνσταντίνος
Εποχικός Πυροσβέστης Μαρκάκης Στυλιανός
Εποχικός Πυροσβέστης Τζανάκης Ηρακλής
Εποχικός Πυροσβέστης Κορομηλάς Νικήτας
Επιπυραγός Φώτης Αναγνώπουλος
Πυρονόμος Κωστάκης Ιωάννης
Εποχικός Πυροσβέστης Δημόπουλος Σπύρος
Πυροσβέστης (11725) Ιωάννης Κράγιας
Αντιπύραρχος (5494) Γκάτσος Ηλίας
Εποχικός Πυροσβέστης Καρβουνιάρης Σταύρος
Εποχική Πυροσβέστρια Τασοπούλου Ιωάννα
Πυροσβέστης (10173) Σκούρτης Παύλος
Πυροσβέστης (11428) Μπόσινας Ανδρέας
Πυρονόμος (5225) Σταμέλος Σωτήριος
Αρχιπυροσβέστης (6724) Ριζόπουλος Ευστάθιος
Αρχιπυροσβέστης (7171) Νικολάου Νικόλαος
Αρχιπυροσβέστης (4713) Μαλούκος Δημήτριος
Αρχιπυροσβέστης (6861) Μαυραειδής Θεμιστοκλής
Πυροσβέστης (10032) Διαβολής Αλέξανδρος
Εθελοντής Πυροσβέστης Καραμολέγκος Δημήτριος
Πυροσβέστης Πέτρος Σπυρόπουλος
Αρχιπύραρχος Τζιβάρας Γεώργιος
Πυρονόμος Χειλαδάκης Ιωάννης
Υποπυραγός Λεμονίδης Ιωάννης
Πυροσβέστης (6547) Γκαντίνας Γεώργιος
Πυροσβέστης (6531) Καραβασίλης Σάββας
Αρχιπυροσβέστης Κούρκουλος Σπυρίδων
Πυροσβέστης Αστέριος Χαλκιάς
Ανθυποπυραγός (3089) Μαρκόπουλος Χρήστος
Υπαρχιπυροσβέστης Πετράκης Σπυρίδων
Δοκ. Πυροσβέστης Μαγαλιός Νικόλαος
Αρχιπυροσβέστης Μπακαλούμας Νικόλαος
Αρχιπυροσβέστης Παναγιώτης Μεζήνης
Αρχιπυροσβέστης Σταύρος Σουρτακιάς
Οδηγός Αθανάσιος Παπαγρίβας
Πυροσβέστης Αθανάσιος Καπούτσης
Δόκιμος Τεχνίτης Διονύσιος Αναγνωστόπουλος
Πυροσβέστης Αναστάσιος Φωτεινόπουλος
Δόκιμος Πυροσβέστης Κων/νος Πούλιος
Πυροσβέστες - Στρατιώτες Παναγιώτης Καραγιαννίδης, Παναγιώτης Τσαβλής και Κωνσταντίνος Ζαΐμης



Πηγές: Σαν Σήμερα, Πυροσβεστικό Σώμα

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα