Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Για εσχάτη προδοσία με το Μνημόνιο , μίλησε ο καθηγητής Γιώργος Κασιμάτης


Κασιμάτης στην Εξεταστική: Αντισυνταγματικό το πρώτο μνημόνιο




Αντισυνταγματικό χαρακτήρισε το πρώτο μνημόνιο, ο ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστήμιου Αθηνών Γιώργος Κασιμάτης, υποστηρίζοντας ότι έγινε παραβίαση της δημοκρατικής αρχής του πολιτεύματος.

Καταθέτοντας στην Εξεταστική Επιτροπή που διερευνά τις συνθήκες υπαγωγής της Ελλάδος στα μνημόνια, ο κ. Κασιμάτης, έδωσε έμφαση στην νομιμότητα των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, χαρακτηρίζοντας άκυρα και το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο, καθώς δεν επικυρώθηκαν από τη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής όπως προβλέπεται για τις διεθνείς συμβάσεις.
Κληθείς να απαντήσει σε ερωτήσεις βουλευτών αν θα πρέπει και η επικείμενη συμφωνία να περάσει με τον ίδιο τρόπο από τη Βουλή, ο κ. Κασιμάτης απάντησε χαρακτηριστικά:

«Για να είναι έγκυρη και νόμιμη θα πρέπει να είναι υπογεγραμμένη και σύμφωνα με τα άρθρα 28 και 36 του συντάγματος, ενώ αν προβλέπει αρμοδιότητες ελέγχου από τους δανειστές θα πρέπει να επικυρωθεί από τα 2/3 της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, δηλαδή πάνω από 180 βουλευτές».

«Από τη στιγμή που ένα μνημόνιο υπογράφεται, είναι διεθνής σύμβαση. Οι συμβάσεις είναι άκυρες όταν δεν εγκριθούν από τα αρμόδια όργανα, δηλαδή το κοινοβούλιο.
Και μάλιστα αφού οι προηγούμενες συμβάσεις παρέδιδαν και κυριαρχικά δικαιώματα έπρεπε να κυρωθούν με τα 2/3 της βουλής», συμπλήρωσε ο κ. Κασιμάτης.

Ο κ. Κασιμάτης επέμεινε ότι «υπάρχει στο μνημόνιο ρητή παραίτηση δικαιωμάτων εθνικής κυριαρχίας», τόνισε ότι ποτέ δεν είχε υπογραφεί κάτι τέτοιο στο παρελθόν, και πρόσθεσε ότι αυτό γίνεται για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Ο κ. Κασιμάτης μίλησε ακόμα για αντιφατικά μηνύματα που εξέπεμπε η τότε κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, και για έλλειμμα ενημέρωσης που υπήρχε σε ότι αφορούσε τις διαπραγματεύσεις.

«Δεν έγινε ενημέρωση γιατί δανειστήκαμε από το ΔΝΤ και όχι από τις αγορές. Δεν ήξερε κανείς για διαπραγματεύσεις και συμφωνίες.
Την ίδια εποχή υπήρξε ένα συνονθύλευμα αντιφατικών δηλώσεων», ανέφερε ενώ υποστήριξε ότι παραπλανητικά χαρακτήρισαν τη δανειακή σύμβαση ως πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής ενώ ήταν οικονομικής πολιτικής».
                     Αντέδρασε  ο  ...Λοβέρδος!
Την έντονη αντίδραση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Λοβέρδου, προκάλεσαν οι αναφορές του κ. Κασιμάτη ότι υπήρχε δόλος και ότι «δεν υπογράφεται μια τέτοια συμφωνία ακόμα και με το πιστόλι στο κρόταφο.
«Είστε ο πρώτος που μιλάτε για εσχάτη προδοσία. Διαπράττει και ο κ. Τσίπρας το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας που ζητάει χρήματα;» σχολίασε ο κ. Λοβέρδος.

Ο Α. Λοβέρδος τον κατηγόρησε ότι μεροληπτεί και ότι κρίνει με δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Πηγή :ethnos.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα