Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ποιους εξυπηρετεί ο αφοπλισμούς του Στρατεύματος

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Χρήστου Καπούτση
Η κρυφή ατζέντα της πρότασης για μείωση των αμυντικών δαπανών.
Κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας  ο  Πρωθυπουργός Α. Τσίπρας διαβεβαίωσε,  ότι δεν θα γίνουν περικοπές στις αμυντικές δαπάνες και στις αποδοχές των στρατιωτικών. Φαίνεται ότι οι απειλές του ΥΠΕΘΑ Π. Καμμένου για παραίτηση, που θα προκαλούσε  και αναπόφευκτη κυβερνητική κρίση, είχαν  αποτέλεσμα. Και αυτό διότι: Στην πρόταση που έστειλε στους θεσμικούς δανειστές μας  ο Πρωθυπουργός  αναφέρει ρητά για περικοπές των αμυντικών δαπ0ανων, 200 εκαμ.  ευρώ το 2016 και 400 εκατομ.  ευρώ το 2017, σύνολο 600 εκατομ.  ευρώ. Άρα η  δήλωση του πρωθυπουργού στο ΥΠΕΘΑ,  έρχεται σε προφανή αντίφαση με το γραπτό κείμενο που απέστειλε στις Βρυξέλλες.  Είχε όμως προηγηθεί παρέμβαση  από το ΝΑΤΟ. Αναμένει από την ελληνική κυβέρνηση να συνεχίσει να δαπανά το 2% του ΑΕΠ της στην άμυνα, δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ,  μιλώντας σε  γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο. « H Ελλάδα» επισήμανε,  « δεν πρέπει να προχωρήσει σε περιστολή των αμυντικών της δαπανών, καθώς διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στη νότια Ευρώπη ως κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ».
Η Ελλάδα έχει μπει στο σκοτεινό τούνελ της αποσταθεροποίησης, που είναι το παράγωγο  αποτέλεσμα  της βαθειάς οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης.   Επιπλέον η Ελλάδα υφίσταται την πίεση των απειλών από γειτονικά κράτη, όπως η Αλβανία,  η π.Γ. Δ. Μακεδονίας και φυσικά η Τουρκία, ενώ οι άνευ προηγούμενου ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές από φλεγόμενες περιοχές  όπως Συρία, Ιράκ, Κουρδικές περιοχές του Ισλαμικού Κράτους και Λιβύη,  επιδεινώνουν την ήδη δραματική εσωτερική πολιτικο-κοινωνική κατάσταση.  Και το χειρότερο, η Ελλάδα είναι χωρίς συμμάχους, αφού ΗΠΑ, Ε.Ε. ,  ΡΩ ΣΊΑ,  δυνητικοί και φυσικοί εταίροι της χώρας μας, για διάφορους λόγους, «μας έχουν γυρίσει την πλάτη».
Σε αυτές τις κρίσιμες περιστάσεις και ιστορικές  για το Έθνος στιγμές, οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας θα πρέπει να  μείνουν  όρθιες, ισχυρές και αποτελεσματικές.  
Οι ‘Ένοπλες Δυνάμεις, θα πρέπει να παραμείνουν  “ζωντανές” , για να υπερασπιστούν την εδαφική μας κυριαρχία , αλλά και να συνδράμουν στην αντιμετώπιση προβλημάτων  που σχετίζονται με την οικονομική και ανθρωπιστική κρίση.
Η απαίτηση των δανειστών μας  (Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ), να μειωθεί  κατά 500 εκατομμύρια ευρώ ο τρέχον προϋπολογισμός του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας,  δεν θα πρέπει να λογαριάζεται μόνο ως δημοσιονομικό μέγεθος, αλλά ως απαίτηση που σχετίζεται με την άμυνα και την ασφάλεια , δηλαδή με τον σκληρό πυρήνα της ύπαρξης του Ελληνικού κράτους.
Τι σημαίνει συναίνεση της Κυβέρνησης στην απαίτηση των δανειστών για μείωση του αμυντικού προϋπολογισμού κατά 500 εκατομ. ευρώ;
1.     Ακύρωση ΟΛΩΝ των παραγγελιών για την προμήθειες πυρομαχικών και ανταλλακτικών για κρίσιμα οπλικά συστήματα, όπως μαχητικά αεροσκάφη, ελικόπτερα και αντιαεροπορικά όπλα.
2.     Δραστικές περικοπές στη διάθεση καυσίμων, για τις αναγκαίες κινήσεις (περιπολίες, ασκήσεις, βολές, αναχαιτίσεις, αεροδιακομιδές ασθενών,  ) μαχητικών αεροσκαφών, φρεγατών, υποβρυχίων, αρμάτων μάχης, Ελικοπτέρων.
3.     Απολύσεις κατά 20% του μόνιμου στρατιωτικού προσωπικού, κυρίως υπαξιωματικών και Επαγγελματιών Οπλιτών (ΕΠ.ΟΠ).
4.     κλείσιμο των εγχώριων Αμυντικών Βιομηχανιών και απολύσεις του συνόλου των εργαζομένων σε αυτές.

Με απλά λόγια,  οι «θεσμικοί» δανειστές μας ζητούν ουσιαστικά τον αφοπλισμό του Στρατεύματος!  Ο ΥΠΕΘΑ Πάνος Καμμένος αποκάλυψε στην ομιλία του στη Βουλή, ότι οι δανειστές ζήτησαν μαζικές απολύσεις  στις ΕΔ στο 20% του μόνιμου και του ημιμόνιμου προσωπικού.   Ο Π. Καμμένος επεσήμανε ότι «η μείωση κατά 400 εκατομμύρια σημαίνει πλήρης αφοπλισμός της χώρας. Ούτε ένα αεροπλάνο δεν μπορούμε να σηκώσουμε για αναχαίτιση, ούτε ένα πλοίο δεν θα βγαίνει στο Αιγαίο για να αντιμετωπίζει τις τουρκικές προκλήσεις».
Επίσης ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος σε δημόσια παρέμβασή του, είπε: «Μας ζήτησαν (η ΤΡΟΙΚΑ)  το 2011 να απολύσουμε 5 χιλιάδες μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και είπαμε ΟΧΙ. Προτιμήσαμε να μειωθούν οι αποδοχές μας με μέριμνα στους χαμηλόμισθους. Οι περικοπές ξεκίνησαν από 12% στα χαμηλόβαθμοι στελέχη και άγγιξαν το 65%  στους αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων. Αυτά τα μέτρα ΔΕΝ είναι δημοφιλή, αλλά έτσι, προστατέψαμε ΟΛΕΣ τις θέσεις εργασίας των συνάδελφων μας, όταν η ανεργία στη χώρα μας είναι κοντά στο 30%.  Η νέα απαίτηση  για περαιτέρω μείωση των δαπανών για την άμυνα, είναι απλά ανέφικτη».
Η εμμονή των «θεσμικών» δανειστών μας, για εξοντωτική  μείωση των αμυντικών δαπανών, είναι πολύ πιθανόν να μην έχει μόνο δημοσιονομικούς στόχους. Μπορεί να υπάρχει και «κρυφή ατζέντα». Πιθανόν,  να μεθοδεύεται η υπολειτουργία ή και η  διάλυση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ώστε η χώρα μας ανοχύρωτη  να παραδοθεί  στις «ορέξεις» εκείνων  που εποφθαλμιούν την εδαφική της ακεραιότητα και την Εθνική της Ανεξαρτησία. Πρόκειται ασφαλώς για μείζον Εθνικό ζήτημα.




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα