Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

OXI


ΟΧΙ
OXI   στο κόμμα των Σοιμπλε- Μεργκελ- Ντραγκι- Νταισεμπλουμ- ΣΑΜΑΡΑ- ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ- ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ- ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ- ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ- ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ- ΣΗΜΙΤΗ- ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ- ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
ΟΧΙ στους μιντιαρχες,  megaλοεκδότες, εργολάβους των Δημοσίων Έργων και της «Ενημέρωσης»
ΟΧΙ στην  εμετική προπαγάνδα των ΜΜΕ, ντόπιων και διεθνών.
ΟΧΙ στους τρομολάγνους,  φοροφυγάδες,  φοροαπατεώνες,  μιζαδόρους . Δεν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο επηρεασμού της ελεύθερης βούλησης του καθημαγμένου από τους ΤΡΟΙΚΑΝΟΥΣ Λαού, κατά την κορυφαία Δημοκρατική διαδικασία,  που συνιστά το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.  ΤΟ εγχώριο κατεστημένο, η πλουτοκρατία, οι Τραπεζίτες και οι ακριβοπληρωμένοι υπάλληλοι του νεοφιλελεύθερου χρηματοπιστωτικού συστήματος, δηλαδή το Κόμμα  του ΝΑΙ,  ΤΡΕΜΕΙ το ΟΧΙ. 
OXI στις άδειες ψυχές και τους γεμάτους με χαρτονομίσματα εγκεφάλους, που θέλουν να λιώσουν έναν ΛΑΟ που είπε STOP ΣΤΟΝ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ των Ανθρώπων. 
ΟΧΙ στη μάστιγα των τοκογλύφων- δανειστών.
ΟΧΙ  στα καρακόλια του δοσιλογισμού.
ΟΧΙ στον οικονομικό  φασισμό των Τραπεζιτών  , που καταλύει κάθε έννοια Δημοκρατίας, Ελευθερίας, Εθνικής Ανεξαρτησίας και κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Αυτές τις ώρες, αυτές τις μέρες, γράφεται μια σημαντική σελίδα της Ελληνικής Ιστορίας. Ας την γράψουμε μόνοι μας, ως ΛΑΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ. Πρέπει ΟΛΟΙ να πάρουμε ξεκάθαρη θέση, να δηλώσουμε ΠΑΡΩΝ, αλλά με απόλυτο σεβασμό  και στην αντίθετη άποψη και με τη σκέψη ότι ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ είναι «κατάρα» και έχει μόνο ηττημένους.ΟΧΙ στα κοράκια του ΔΙΧΑΣΜΟΥ.
ΟΧΙ στην αποχή. Υπάρχει και  η σιωπηλή πλειοψηφία που δεν εκφράζεται...
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ:  «Ησυχίαν είχεν ο Δήμος και αντέλεγε ουδείς, δεδιώς και ορών ότι πολύ το ξυνεστηκός.» (μτφρ: ο λαός σώπαινε, και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε πως οι συνωμότες ήταν πολλοί.»
ΟΜΩΣ αυτός ο προδομένος  ΛΑΟΣ, ο φοβισμένος, ο σιωπηλός, που μπορεί ακόμη να σκέφτεται ΟΡΘΙΟΣ,  ΘΑ πρέπει να ΜΙΛΗΣΕΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ…
Χρήστος Α. Καπούτσης


      ***************************
KAI MIA ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΘΗ 

   
          Το «ναι» ή το «όχι» του δημοψηφίσματος θα κρίνει εν τέλει τον τρόπο που η Ελλάδα θα σταθεί απέναντι στην κρίση.
Με όσα ως τώρα έπαθε κι όσα από δω και πέρα την περιμένουν.
Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για όσα έπαθε ως τώρα η χώρα ψηφίζουν ναι. Οι κ.κ. Σημίτης και Καραμανλής, ο Γιωργάκης. Οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος. Διότι η πολιτική εκφράζεται από πρόσωπα, εν προκειμένω τον κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, την κυρία Μπακογιάννη, τους κ.κ. Βορίδη, Γεωργιάδη, Λοβέρδο, Χρυσοχοϊδη. Εκφράζεται και από ζόμπι του πολιτικού παρελθόντος όπως
η κυρία Βάσω Παπανδρέου, ο κ. Γιάνος Παπαντωνίου η κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, ο κ. Τσουκάτος, ο κ. Χριστοφοράκος ο κ. Μαντέλης. Πολλά απ’ αυτά τα πρόσωπα εκφράζουν εταιρείες όπως η Ζήμενς και άλλες – όλοι αυτοί
ψηφίζουν ναι,
Εσύ;
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα