Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Μιλούν» τα αρχεία των Γερμανών για τις θηριωδίες τους κατά τη διάρκεια της κατοχής

Έγινε στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας η παρουσίαση, για πρώτη φορά, των Γερμανικών Αρχείων της Κατοχής, που αφορούν την Ελλάδα, από την Διεύθυνση της Ιστορίας Στρατού. Πρόκειται για συγκλονιστικά ιστορικά ντοκουμέντα, που φωτίζουν άγνωστες μέχρι και σήμερα πτυχές των δεινών του Ελληνικού Λαού και των καταστροφών που υπέστη η χώρα μας, από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.
Τα ντοκουμέντα των Γερμανικών αρχείων, που παρουσιάστηκαν, « τεκμηριώνουν με τρόπο αδιαμφισβήτητο , ότι αυτό που συντελέστηκε στη χώρα μας, ήταν συνειδητή προσπάθεια αφανισμού ενός Λαού. Η πείνα, οι ομαδικές εκτελέσεις χιλιάδων ελλήνων πατριωτών, ο αφανισμός των Ελλήνων Εβραίων, τα ολοκαύτωμα χωριών και πόλεων, έχουν τα χαρακτηριστικά γενοκτονίας. Αυτό που έγινε, δεν ήταν μόνο έγκλημα πολέμου, αλλά και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας», είπε ο ΑΝΥΠΕΘΑ Δημήτρης Βίτσας στην έναρξη της εκδήλωσης με θέμα: «Παρουσίαση των Γερμανικών Αρχείων για την κατοχή στην Ελλάδα».
BITSASΜεταξύ των εγγράφων που παρουσιάστηκαν, είναι ένα έγγραφο που δείχνει τον τρόπο με τον οποίο οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν τους καταδότες, Έλληνες συνεργάτες τους, πως φρόντιζαν για τη διασκέδασή τους και ο τρόπος που τους αντάμειβαν. Επίσης, σε ένα άλλο έγγραφο αποδεικνύεται η σύληση του εθνικού μας πλούτου και η χρηματοδότηση των γερμανικών στρατευμάτων από Εθνικούς πόρους. Οι κατασχέσεις τροφίμων και η υφαρπαγή αγροτικών αγαθών, που τα αξιοποιούσαν, για τις ανάγκες πολυτελούς διαβιώσεις των ανωτάτων αξιωματικών του Γερμανικού στρατού. Και ακόμη, ο εξαναγκασμός ελληνίδων γυναικών να προσφέρουν υπηρεσίες σε οίκους ανοχής ειδικά διασκευασμένους, για τους Γερμανούς στρατιωτικούς. «Το θέμα των οφειλών της Γερμανίας προς τους Έλληνες, αποτελεί ένα αυτοτελές θέμα και σε καμία περίπτωση δεν συμψηφίζεται – ούτε ποτέ ζητήσαμε κάτι τέτοιο – με τρέχοντα δημοσιονομικά ζητήματα της χώρας μας. Οι γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα, είναι ένα αυθύπαρκτο θέμα που άνοιξε την ήμερα της αποχώρησης των κατοχικών δυνάμεων από την Ελλάδα και συνεχίζει να υπάρχει. Στη ζητήματα αυτά δεν υπάρχει παραγραφή. Και ενδιαφέρει, και πρέπει να ενδιαφέρει, την ίδια τη γερμανική κυβέρνηση, ως στοιχείο συνεισφοράς σε μια δημοκρατική και ειρηνική Ευρώπη. Πρόκειται για ένα θέμα, πρώτα ηθικό και στη συνέχεια οικονομικό. Ή όπως είπε ο Μανώλης Γλέζος «και ένα μάρκο να ήταν». Ωστόσο, η μη αποδοχή από την γερμανική πλευρά της οικονομικής διάστασης του ζητήματος, ακυρώνει και την όποια ηθική αποκατάσταση επιχειρείται κατά καιρούς από Γερμανούς αξιωματούχους», επισήμανε στην ομιλία του ο ΑΝΥΠΕΘΑ Δ. Βίτσας.
Ενδεικτικά, μερικά από τα έγγραφα που παρουσιάστηκαν, τα οποία προέρχονται από αρχεία των Γερμανικών αρχών κατοχής είναι:eggrafa2
1. Οι οδηγίες της Διοίκησης που κατεγράφησαν σε έγγραφο της 1ης Ορεινής Μεραρχίας των Γερμανών σχετικά με την προέλαση των κατακτητών στα Ιωάννινα, το οποίο μάλιστα εφιστά την προσοχή στην κατασκοπεία των τηλεπικοινωνιών,’ καθώς ο εχθρός παρακολουθεί’. Διαβάζω τις κυνικές οδηγίες: «Κατά την εκκαθάριση της περιοχής των συμμοριτών θα πρέπει να γίνεται αιχμηρή επέμβαση. Όλες οι τοποθεσίες που οι συμμορίτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ως καταφύγια πρέπει να καταστρέφονται, ο ανδρικός πληθυσμός για τον οποίο δεν υπάρχει υπόνοια συμμετοχής στον αγώνα ή υποστήριξης των συμμοριών και δεν έχει εκτελεστεί, θα πρέπει να συλλαμβάνεται. Σε περιπτώσεις σαμποτάζ (δρόμοι, ανατινάξεις γεφυρών, αποκοπή τηλεφωνικών γραμμών) πρέπει να υπάρχουν αυστηρά αντίποινα (καταγράφονται ως ‘μέτρα εξιλέωσης’) εναντίον του τοπικού πληθυσμού. Τα αντίποινα αυτά θα έχουν επιτυχία μόνο εάν γίνουν γρήγορα και σε δημόσιους χώρους, εάν οδηγούνται οι συμμετέχοντες του σαμποτάζ στον τόπο καταγωγής τους, όπου θα πρέπει να απαγχονίζονται δημόσια (ακόμα και απέναντι στην οικογένεια των δραστών θα πρέπει να υπάρχει αδίστακτη στάση). Τυχόν ελαστικότητα στην αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων θα ερμηνεύεται από την τοπική κοινωνία ως αδυναμία και θα κοστίζει γερμανικό αίμα. Οποιαδήποτε τέτοια μέτρα θα πρέπει να αναφέρονται με λεπτομέρειες στις ημερήσιες αναφορές της Μεραρχίας. Μαζικότερες εκτελέσεις και εμπρησμός χωριών μόνον κατόπιν εντολής του τοπικού διοικητή».
2. Ιδιαίτερα συχνές είναι αντίστοιχες οδηγίες και κατευθύνσεις:
«Η επιχείρηση πρέπει να εκτελεστεί με σκληρότητα και ταχύτητα. Πρέπει να καταφερθούν χτυπήματα σε βάθος. Καθένας που θα βρεθεί με κατοχή όπλου ή είναι ύποπτος για κάτι άλλο θα πρέπει να εκτελείται επί τόπου. Κάθε χωριό που προβάλλει αντίσταση θα πρέπει να καταστρέφεται με εμπρησμό».
3. Προειδοποίηση στον ελληνικό πληθυσμό (διαταγή για στρατιώτες): Κάθε πολίτης που θα βρεθεί στην κατοχή του όπλο ή εξοπλισμός θα εκτελείται με πυροβολισμό. Σε κάθε πράξη σαμποτάζ η τιμωρία είναι εκτέλεση και εμπρησμός των χωριών.
4. Διαταγή για την εξονυχιστική εξέταση σπιτιών και τοποθεσιών προς αναζήτηση και κατάσχεση εχθρικών όπλων και ζώων. Ο πληθυσμός πρέπει να πληροφορηθεί ότι η κατοχή όπλων και εξοπλισμού τιμωρείται με θάνατο.
5. Ενδεικτικά, σταχυολογήθηκαν μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές αναφορές της Γερμανικής Στρατιωτικής Διοίκησης:
Κρήτη: Επιχειρήσεις Εκκαθάρισης ΒΑ Βιάννου. 440 εχθροί νεκροί. Λόγω της αντίστασης του κρητικού λαού δόθηκε εντολή για εκτελέσεις, καταστροφές χωριών και εξαφάνιση ανδρικού πληθυσμού. Περιγραφή της μαχητικής συμπεριφοράς του πληθυσμού της Κρήτης ενάντια στους κατακτητές: Διαταγή για κάθε νεκρό ή τραυματία Γερμανό στρατιώτη να εκτελούνται 10 Κρητικοί, να καίγονται τα χωριά τους και όλοι οι άμαχοι να συλλαμβάνονται όμηροι.
Ακλουθούν εκατοντάδες παρόμοια έγραφα και θα υπάρξουν και πολλά άλλα, καθώς η εξέταση των Γερμανικών αρχείων από την ΔΙΣ, δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.
arxioΣτην εκδήλωση παρέστησαν εκπρόσωποι πολιτικών και κοινωνικών φορέων , του Δήμου Αθηναίων, της ΕΡΤ, η Αντιπρόεδρος της Βουλής, Υπουργοί και Βουλευτές από τα περισσότερα Κοινοβουλευτικά κόμματα και Δήμαρχοι που οι πόλεις τους αφανίστηκαν από τις θηριωδίες των Γερμανικών στρατευμάτων κατοχής.
Η εκδήλωση του ΥΠΕΘΑ, έγινε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Η ΑΘΗΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ» με αφορμή την 71η επέτειο από την απελευθέρωση της Αθήνας.
Χρήστος Καπούτσης

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα