Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πανστρατιά για την αντιμετώπιση της απειλής του ISIS

άρθρο του Χρήστου Καπούτση


Οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού κράτους αποτελούν την μεγαλύτερη απειλή σήμερα για την Ευρωπαϊκή Ένωση , σύμφωνα με εκτίμηση της   Ευρωπαϊκής Αστυνομικής  (Europol), που συμμετέχει στις έρευνες για τον εντοπισμό τρομοκρατών σε διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Επίσης ο ΟΗΕ εκτιμά ότι, «Το Ισλαμικό Κράτος αποτελεί μια παγκόσμια και πρωτόγνωρη απειλή για την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια». Το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, με ψήφισμα του,  κάλεσε  όλα τα κράτη μέλη του Οργανισμού, που έχουν την ικανότητα, να συμμετάσχουν στον πόλεμο ενάντια στους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) στη Συρία και το Ιράκ και να διπλασιάσουν τις προσπάθειές τους,  για να αποτρέψουν άλλες επιθέσεις της οργάνωσης.
Εν τω μεταξύ, έχουμε σοβαρή κλιμάκωση των επιχειρήσεων στη Συρία, αφού η Ρωσία, χρησιμοποιεί Στρατηγικά όπλα.
Ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά αεροσκάφη  Tu-160  και Tu-95 Bear συμμετέχουν σε  αποστολές βομβαρδισμού στόχων ισλαμιστών στη Συρία.  Και ακόμη, ρωσικά πολεμικά πλοία από την Κασπία και τη Μεσόγειο Θάλασσα εκτοξεύουν   πυραύλους cruise Kalibr NK εναντίον στόχων  των ισλαμιστών στη Συρία, σύμφωνα με τον Ρώσο Υπουργό Άμυνας, Σεργκέι Σοιγκού.

Από την πλευρά των τρομοκρατών του ISIS , μέσα στον Νοέμβριο, ,  εκδηλώθηκαν   3 τρομοκρατικές επιθέσεις,  σε Σινά κατά του ρωσικού αεροπλάνου της metrojet (224 νεκροί), στην πρωτεύουσα του Λίβανου  Βηρυτό  με επίθεση αυτοκτονίας και δολοφονίες σιιτών  στην νότια πλευρά της πόλης (86νεκροί), καθώς και  στο Παρίσι (139 νεκροί).
Ο σκοπός των επιθέσεων του ISIS είναι πιθανώς διττός: Να προκαλέσει τον φόβο στους Δυτικούς, να τρομοκρατήσει τους ευρωπαίους πολίτες, αλλά και να καθησυχάσει τον πυρήνα των υποστηρικτών του, ότι οι στρατιωτικές  ήττες από τις αεροπορικές επιθέσεις Ρώσων και Αμερικανών, είναι  ένα προσωρινό μικρό πρόβλημα, που δεν θα επηρεάσει τον αγώνα. Επίσης, η ιντερνετική προπαγάνδα του ISIS έχει στόχο τη συσπείρωση των σκληροπυρηνικών  του ισλαμικού φονταμενταλισμού, που βρίσκονται  στις πολυπληθείς μουσουλμανικές κοινότητες των ευρωπαϊκών πρωτευουσών και ακόμη, να κερδίσουν τη συμπάθεια των ευρωπαίων  πολιτών,  που  θεωρούν τον εαυτό τους θύματα του φιλελεύθερου καπιταλιστικού οικονομικού μοντέλου. Το ISIS  προκαλεί τη Δύση  με ανατριχιαστικές δολοφονικές επιθέσεις σε μειονότητες, χριστιανούς, γυναίκες  και παιδιά, εικόνες φρίκης που προβάλλονται διαδικτυακά.  Οι δράσεις αυτές συνοδεύονται από ηλεκτρονική προπαγάνδα,  που δίνει έμφαση στην αποικιοκρατία,  καθώς  προσπαθεί να εμφανίσει τους μουσουλμάνους, ως αιώνια θύματα των σταυροφόρων της Δύσης.
Επίσης, την ευθύνη για την πολύνεκρη επίθεση ενόπλων στο ξενοδοχείο Radisson Blu στην πρωτεύουσα Μπαμακό στο Μάλι,   χώρα της δυτικής Αφρικής , ανέλαβε η τζιχαντιστική οργάνωση αλ Μουραμπιτούν και η αλ Κάιντα.
Το Μάλι, από το 2000 γνώρισε μια περίοδο ευημερίας και δημοκρατικής σταθερότητας, μέχρι που τον Μάρτιο του 2012 έγινε στρατιωτικό πραξικόπημα, από φανατικούς ισλαμιστές (αντιπολίτευση), εναντίον της Κυβέρνησης . Το πραξικόπημα βύθισε τη χώρα στο χάος. Διάφορες ακραίες ισλαμικές οργανώσεις βρήκαν την ευκαιρία να μπουν στη Χώρα και να καταλάβουν περιοχές στα βόρεια της Χώρας, τμήμα της  οποίας ανακήρυξαν ως ανεξάρτητο Ισλαμικό κράτος. Το Μάλι , μέχρι το στρατιωτικό πραξικόπημα ήταν μια υποδειγματική Δημοκρατική Χώρα, με το Ισλάμ να εκφράζεται μέσω της ανεκτικής παράδοσης του σουφισμού. Ο Σουφισμός είναι η πιο φιλοσοφημένη, η πιο πνευματική, η πιο ανθρώπινη και  η πιο φιλειρηνική εκδοχή του Ισλάμ. 
Ο Σουφισμός είναι στο αντίποδα του ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΜΟΥ , που το θρησκευτικό καθήκον  επιβάλλει στους μουσουλμάνους τον πόλεμο,  για τη διάδοση του Ισλάμ, που «εκμεταλλεύονται» οι τρομοκράτες τους ISIS και της ΑΛ-ΚΑΙΝΤΑ.
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις, όπως εκείνες στο Παρίσι,  δεν ενισχύουν μόνο  τις εντάσεις μεταξύ μουσουλμάνων και μη μουσουλμάνων, που μπορεί να ερμηνευτούν και ως συγκρούσεις πολιτισμών, δικαιώνοντας τον  Samuel Huntington  . Αλλά ενισχύουν την ριζοσπαστικοποίηση της θρησκευτικής και κρατικής ελίτ των μουσουλμανικών κρατών του Κόλπου  και ιδιαίτερα της  Σαουδικής Αραβίας (όπως οι ουαχαμπίτες του Βασιλικού Οίκου της δυναστείας των Σαούντ), που χρησιμοποιούν τα άφθονα χρήματα από το πετρέλαιο,  ώστε να εξαπλώσουν ακραίες και σκοταδιστικές μορφές  του Ισλάμ και στον υπόλοιπο μουσουλμανικό κόσμο, είναι αυτοί που χρηματοδοτούν τρομοκρατικές σεχταριστικές οργανώσεις, με απώτερο στόχο φυσικά την διατήρησή τους στην Κοσμική Εξουσία.    Και όπως είναι γνωστό, ο σκληρός πυρήνας (θρησκευτικός και κοσμικός) της εξουσίας σε Σαουδική Αραβία και Κατάρ, είχε και έχει αρμονικές και αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με τις ΗΠΑ.
   Το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) είναι μια στρατιωτικοπολιτική και θρησκευτική τρομοκρατική οργάνωση, η οποία ανακήρυξε στις 29 Ιουνίου 2014 την ίδρυση Χαλιφάτου στις περιοχές που ελέγχει στο Ιράκ και τη Συρία. Κατέχει έδαφος περίπου έσο με αυτό της Βρετανίας. Μεταξύ των περιοχών περιλαμβάνεται και η  Μοσούλη, που στο υπέδαφος της  έχει τεράστια κοιτάσματα  πετρελαίου, τα οποία εκμεταλλεύονται, μέσω λαθρεμπορίου οι Τζιχαντιστές, με αποτέλεσμα, ένα ποσό περίπου 1,5 εκατομ. δολάρια τη μέρα να μπαίνει  στο Ταμείο του ISIS .  Πληθώρα δημοσιευμάτων στον Δυτικό Τύπο, υποστηρίζουν ότι  Τούρκοι επιχειρηματίες , αλλά και Σύριοι αντικαθεστωτικοί συμμετέχουν στο  λαθρεμπόριο πετρελαίου μαζί με το ISIS.
 H επίδραση του ISIS εξαπλώνεται σε ολόκληρο  τον μουσουλμανικό κόσμο και ελέγχει και άλλες ομάδες τζιχαντιστών, όπως είναι το Μπόκο Χαράμ στην Νιγηρία, ομάδες στο Σινά της Αιγύπτου (όπου έριξαν πρόσφατα το ρωσικό αεροπλάνο), στο Λίβανο (πρόσφατη πολύνεκρη επίθεση αυτοκτονίας), στην Αλγερία και στην Υεμένη. Το Ισλαμικό Κράτος ή ISIS έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από πολλά κράτη και βρίσκεται στο στόχαστρο του ΟΗΕ, της Αραβικής Ένωσης, των ΗΠΑ και της ΕΕ , ενώ θεωρείται υπεύθυνο για εγκλήματα πολέμου, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, για εθνοκάθαρση και γενοκτονία. 
  Το Ισλαμικό Κράτος είναι ένα κίνημα σαλαφιστών τζιχαντιστών (πρόκειται για σουνιτική αίρεση), ιδιαίτερα εχθρικό στους σιίτες μουσουλμάνους. Στόχος τους,  είναι να δημιουργήσουν ένα μουσουλμανικό κράτος που θα ξεκινάει από την Βόρεια Αφρική και θα φτάνει στην κεντρική Ασία.  Από τους Σουνίτες εμφανίστηκαν τον 7ο αιώνα οι σκληροπυρηνικοί και εξτρεμιστές οπαδοί του Σελεφισμού ( Selefiyye).  Η αίρεση αυτή είναι διαδεδομένη στην Σαουδική Αραβία , Κουβέιτ και τα εμιράτα του Κόλπου και εμπνέει του σημερινούς δολοφόνους –εκτελεστές του Ισλαμικού Κράτους. Η ηγεσία του ISIS είναι σαλαφιστές. Άλλωστε σαλαφιστές Σαουδάραβες και Καταριανοί κροίσοι, είναι και οι βασικοί χρηματοδότες του Ισλαμικού Κράτους.
Ο ISIS, θεωρείται η καλύτερα οργανωμένη, εκπαιδευμένη και πιο πλούσια τζιχαντιστική οργάνωση στον κόσμο. Το Χαλιφάτο, σήμερα καταλαμβάνει έκταση περίπου ίση  της Μεγάλης Βρετανίας.
Στις τάξεις του ISIS πολεμούν  35- 50.000 μαχητές κατά την μετριοπαθή εκτίμηση. Το εντυπωσιακό είναι  ότι χιλιάδες μεταξύ των μαχητών του, "ενδεχομένως και πάνω από 20.000", όπως επισημαίνεται σε αναφορά του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, είναι αλλοδαποί, δηλαδή δεν είναι πολίτες του Ιράκ και της Συρίας,  από τουλάχιστον 100 χώρες, μεταξύ αυτών, οι περισσότεροι προέρχονται  από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Βρετανία  και την Αυστραλία. Ένα επιπλέον αξιοσημείωτο στοιχείο είναι ότι, ο ISIS δεν «γοητεύει» μόνο στους αλλοδαπούς νεαρούς μουσουλμάνους,  αλλά και  αλλοδαπές νεαρές μουσουλμάνες. Κι αυτό, παρότι,  λόγω φύλου, οι νεαρές , στερούνται θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, ενώ αρκετές από αυτές, προσφέρουν αφιλοκερδώς τις «υπηρεσίες τους», για τη διασκέδαση των μαχητών . Στο σύνολο  των στρατολογηθέντων από τη Δύση, το ποσοστό των γυναικών υπολογίζεται ότι είναι 10% , με τις περισσότερες να προέρχονται από τη Γαλλία και τη Βρετανία.




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα