Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναμένοντας την απάντηση της Ρωσίας ….


άρθρο του Χρήστου Καπούτση

Αρνήθηκε ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν να συναντηθεί με τον Τούρκο ομόλογό του . Ο Ταγίπ Ερντογάν υπέβαλε αίτημα   να συναντηθούν στο πλαίσιο της Διάσκεψης για το κλίμα που έγινε  στο Παρίσι και εισέπραξε την αρνητική απάντηση του Ρώσου ηγέτη.  Ο Ταγίπ Ερντογάν ζήτησε να συναντηθεί με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, σε μία προσπάθεια να πέσουν οι τόνοι μετά από την κατάρριψη του ρωσικού  αεροσκάφους από τουρκικά μαχητικά.
Δυναμώνει αντί να καταλαγιάζει η «φωτιά» που έχει ανάψει στην ευρύτερη γεωγραφική «γειτονιά μας» (Ουκρανία, Βαλκάνια, Ανατολική Μεσόγειο, Μέση Ανατολή, νοτιανατολική Τουρκία, Συρία, Ιράκ).  Η αναμενόμενη «απάντηση» της Ρωσίας, στην κατάρριψη του ρωσικού  βομβαρδιστικού ΣΟΥΧΟΙ-24 από τουρκικά  μαχητικά, είναι πολύ πιθανόν, να αποτελέσει την αφετηρία δραματικών γεωπολιτικών  εξελίξεων. Η ανακοίνωση του Κρεμλίνου είναι μάλλον ανησυχητική, εφόσον φυσικά  απηχεί τις πραγματικές  προθέσεις  του Προέδρου Βλ. Πούτιν και δεν είναι επικοινωνιακού χαρακτήρα. «Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψε ένα διάταγμα για τα "μέτρα που εγγυώνται την Εθνική Ασφάλεια στην Ρωσική Ομοσπονδία και προστατεύουν τους Ρώσους πολίτες έναντι εγκληματικών και παράνομων πράξεων, αλλά και για τα ειδικά οικονομικά μέτρα εναντίον της Τουρκικής Δημοκρατίας». O Ντμίτρι Πεσκόφ, εκπρόσωπος του B.Πούτιν, αποκάλεσε τη συμπεριφορά της τουρκικής Αεροπορίας "σκέτη τρέλα" . Σε συνέντευξή του στη ρωσική τηλεοπτική εκπομπή "News on Saturday, ο Πεσκόφ  είπε.  "Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να καταρρίπτει προδοτικά ένα ρωσικό αεροπλάνο από πίσω. Το τίμημα θα είναι βαρύ».
Είναι  «ακατανόητη», με όρους διεθνούς Δικαίου και διπλωματικής πρακτικής, η επιλογή της Τουρκίας να καταρρίψει το ρωσικό βομβαρδιστικό.  Μία πιθανή ερμηνεία είναι
ότι η διαφαινόμενη προσέγγιση της Δύσης (κυρίως ΗΠΑ- Γαλλίας) με την Ρωσία στην εξουδετέρωση της απειλής του Ισλαμικού Κράτους και της πολιτικής λύσης στο Συριακό πρόβλημα,  θα  έθετε στην Τουρκία,  αν όχι στην πλευρά των «χαμένων», αλλά σίγουρα  στο περιθώριο των  εξελίξεων. Η  προοπτική  αυτή,  δεν είναι μόνο  «ανυπόφορη»  για τα «μεγάλα» σχέδια του  Τ. Ερντογάν, αλλά απειλεί ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας, ειδικά εφόσον θα  αναγνωρίζονταν  αυτονομιστικά δικαιώματα  και στους Κούρδους της Συρίας. 
Νέοι  «παίχτες» στη συριακή κρίση : 
Το σοβαρό επεισόδιο με την κατάρριψη του ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους, πρόσθεσε , στην δύσκολη πολυπαραγοντική εξίσωση της κρίσης στη Συρία, μια ακόμη παράμετρο τους Τουρκμένιους, που είναι ισχυροί σύμμαχοι της Τουρκίας και κατοικούν στην πετρελαιοφόρο περιοχή της Μοσούλης.
Πρόκειται για μια Εθνική μειονότητα (τουρκογενείς), που κατοικεί στην πετρελαιοφόρο περιοχή της Μοσούλης που ανήκει στο Ιράκ, αλλά  τώρα κατέχεται από τους Τζιχαντιστές τους Ισλαμικού  Κράτους (ISIS). Οι  τουρκμένιοι έχουν πολύ στενές σχέσεις με την Τουρκία, λόγω κοινής καταγωγής, όπως υποστηρίζει η Άγκυρα και με πρόσχημα τα δικαιώματά τους  η Τουρκία προβάλει αξιώσεις στη διανομή του ορυκτού πλούτου της περιοχής Μοσούλης. 
Αναφέρω την Μοσούλη διότι το Ισλαμικό Κράτος, έχει κατορθώσει  να αυτοχρηματοδοτείται. Σύμφωνα με δυτικές πηγές, ελέγχει 13 κοιτάσματα πετρελαίου στο Ιράκ ( Μοσούλη – ΚΙΡΚΟΥΚ) και επτά στη Συρία, και μέσω του λαθρεμπορίου πετρελαίου  εισρέει  πακτωλός δολαρίων στα Ταμεία του ISIS  και όχι μόνο..
Η περιοχή της Μοσούλης με τις πετρελαιοπηγές και τα διυλιστήρια,  που κατέχονται  από τους τζιχαντιστές τους Ισλαμικού Κράτους, δεν είχε δεχτεί μέχρι πρότινος αεροπορικές επιδρομές των συμμάχων των ΗΠΑ και της Τουρκίας, προκαλώντας εύλογα ερωτήματα διότι: Από τη λαθρεμπορία πετρελαίου έμπαιναν στα Ταμεία του Ισλαμικού Κράτους περίπου 1,5 εκατομ δολάρια τη μέρα!  Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Διεθνή Τύπο, συνεργοί στο  λαθρεμπόριο πετρελαίου των Τζιχαντιστών, ήταν Τούρκοι αλλά και άλλοι μεγαλοεπιχειρηματίες, ενώ συνέπρατταν και οι Τουρκμένιοι.  Τις τελευταίες μέρες, τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη είχαν αρχίσει  να βομβαρδίζουν στόχους στη Μοσούλη. Η Τουρκία  αντέδρασε, υποστηρίζουν κάποιοι αναλυτές, γι΄ αυτό και κατέρριψε το Ρωσικό βομβαρδιστικό.
Οι τουρμένιοι αντάρτες συνεργάζονται με την τοπικά ισχυρή δύναμη την οργάνωση ΑΛ ΝΟΥΣΡΑ, που είναι παρακλάδι της ΑΛ ΚΑΙΝΤΑ, και μετέχουν στον πόλεμο για την ανατροπή του καθεστώτος ΑΣΑΝΤ, στο πλευρό των Τζιχαντιστών του ISIS .  Βασικός αντίπαλος τους είναι οι Κούρδοι αντάρτες.  Είναι καθημερινές οι μάχες Κούρδων εναντίον των   Τζιχαντιστών  και Τουρκένιων ανταρτών. Όμως, οι Κούρδοι,  ειδικά της Συρίας, που έχουν ισχυρούς δεσμούς με το ΡΚΚ (Κούρδοι της Τουρκίας), είναι σε ένοπλη  αντιπαράθεση με την Τουρκία. Ταυτόχρονα όμως, οι  Κούρδοι, είναι πιο πιστοί σύμμαχοι των Αμερικανών, αλλά  τώρα και των Ρώσων,  στους οποίους μάλιστα,  έχουν υποσχεθεί και την ίδρυση του Ανεξάρτητου κράτους του ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ, που είναι,  ο χειρότερος εφιάλτης για την Τουρκία.





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα