Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα τρία εκατομμύρια πρόσφυγες είναι το ισχυρό διαπραγματευτικό «όπλο» της Τουρκίας.

άρθρο του Χρήστου Καπούτση

  Τα τρία (3) εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες,  που βρίσκονται  στην Τουρκία, αποτελούν  ένα ισχυρό διαπραγματευτικό «όπλο» ή ακόμη και μέσον πολιτικού εκβιασμού,  κυρίως προς την Ε.Ε. , των Τ. Ερντογάν και Α. Νταβούτογλου.  Αν συνυπολογίσουμε και τα 6-8 δισεκατομμύρια ευρώ,  που είναι ο «τζίρος» των τούρκων διακινητών, που δρουν , αν όχι με την  κάλυψη, αλλά τουλάχιστον με την ανοχή της τουρκικής ακτοφυλακής, δηλαδή των αρχών ασφαλείας της Τουρκίας, γίνεται σαφές,  γιατί ο  Τ. Ερντογαν απαιτεί περί τα 20 δισεκ. ευρώ από την Ευρώπη προκειμένου να συμμετάσχει  στη λύση του  προσφυγικού  προβλήματος, αλλά και γιατί , κορυφαίοι ευρωπαίοι ηγέτες, εκτιμούν ότι η Τουρκία αποτελεί το «κλειδί»,  για τη λύση του προσφυγικού προβλήματος και αποδέχονται οδυνηρούς συμβιβασμούς  και υποχωρήσεις,  στις κλιμακούμενες τουρκικές αξιώσεις.  
Η τουρκική εφημερίδα «ΧΟΥΡΙΕΤ» , που έχει πρόσβαση στο προεδρικό Μέγαρο (Τ. Ερντογάν),  σε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ , που μάλλον «απευθύνεται» στους Ευρωπαίους, μας ενημερώνει ότι, σε όλη την Τουρκία βρίσκονται 2,5 εκατομμύρια Σύροι και περίπου 500.000 Αφγανοί, Ιρακινοί και Πακιστανοί, όλοι τους με στόχο να περάσουν στην Ευρώπη.  Ήδη δεκάδες χιλιάδες συνωστίζονται στην τουρκική χερσόνησο της Ερυθραίας, απέναντι από τη Χίο και επιδιώκουν με κάθε τρόπο και με οποιοδήποτε οικονομικό κόστος, να περάσουν στα ελληνικά νησιά.    Η Τουρκία, μέσω της «ΧΟΥΡΙΕΤ»,  στέλνει σαφές μήνυμα προς την Ευρώπη, ότι, είναι πιθανόν, τρία εκατομμύρια  πρόσφυγες να περάσουν τα ευρωπαϊκά σύνορα, με εφιαλτικές συνέπειες για την Ε.Ε..  Μάλιστα στο ίδιο άρθρο η «ΧΟΥΡΙΕΤ», δημοσιεύει και απόσπασμα από το ενημερωτικό φυλλάδιο των διακινητών προς τους πρόσφυγες/ μετανάστες, ότι: «Μια μέρα στη Χίο ή στη Μυτιλήνη, άλλο λίγο, μια ή δυο μέρες στην Αθήνα και μετά πέρασμα με τραίνο στη Γερμανία, όπου σύμφωνα με τον γερμανικό νόμο,  κάθε μέλος της οικογένειάς  σας δικαιούται   1.000 ευρώ το μήνα και δωρεάν κατοικία».   

Τι επιδιώκει η Τουρκία
           
Υπογράφτηκε στις Βρυξέλες μια συμφωνία μεταξύ της Ε.Ε. και της Τουρκίας για το προσφυγικό, που όμως απομένει να αποδειχτεί στην πράξη το κυριότερο, δηλαδή, κατά πόσο αυτή η συμφωνία θα εφαρμοστεί στο ακέραιο, κυρίως από την Τουρκία.   Επίσης ,  μεγαλύτερη αξία έχουν,  όχι τα όσα δήλωσε στις Βρυξέλλες ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Α. Νταβούτογλου,  αλλά τα όσα υπονόησε ή εκείνα που έθιξε ακροθιγώς.  Ο λόγος είναι ότι η Τουρκία έχει διαχρονικά Στρατηγικά σχέδια   και κατά κανόνα εφαρμόζει ,από τις διεθνείς συμφωνίες, μόνο όσες εξυπηρετούν τα τουρκικά εθνικά συμφέρονται,   όπως αυτά ιεραρχούνται από την ισλαμική Κυβέρνηση της  Άγκυρας. 

Αυτή την χρονική περίοδο, η Τουρκία, αξιοποιεί πολιτικά, διπλωματικά και στρατιωτικά το προσφυγικό , προκειμένου να προωθήσει τη δικής της «ατζέντα».
Η Τουρκία χρησιμοποιεί το προσφυγικό, προκειμένου να έχει τη στήριξη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ στην αποτυχημένη ανάμειξή της στον εμφύλιο της Συρίας, αλλά και στη τερατογένεση  του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) , έτσι ώστε , να περιορίσει, κατά το δυνατόν,  τις συνέπειες των άστοχων στρατιωτικών και διπλωματικών πρωτοβουλιών της.
«Στη Συρία ,  αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι,  οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η κυβέρνηση της χώρας, το Ιράν και η Χεζμπολάχ πολεμούν εναντίον ενός νατοϊκού συμμάχου: της Τουρκίας», επισημαίνει ο βραβευμένος με Πούλιτζερ αμερικανός δημοσιογράφος Seymour Hersh.
  Η Τουρκία απέτυχε να ανατρέψει το καθεστώς Ασαντ ,  παρότι ενίσχυε με στρατιωτικά μέσα την συριακή αντιπολίτευση συμπεριλαμβανόμενης  και της τρομοκρατικής οργάνωσης  Αλ Νούσρα, που είναι παρακλάδι της Αλ Καιντα , αλλά και τους αιμοσταγείς τζιχαντιστές του ISIS. Όμως, προέκυψε και μία ακόμη δυσμενέστατη εξέλιξη για την Τουρκία. Είναι οι Κούρδοι της Συρίας( PYD ), στενοί  συνεργάτες των Κούρδων της Τουρκίας του ΡΚΚ.  Είναι χαρακτηριστικό ότι,  οι ΗΠΑ και η Ρωσία, προωθούν   την ντε φάκτο δημιουργία αυτόνομης κουρδικής  οντότητας στον συριακό βορρά , στα σύνορα με την Τουρκία , ενώ  δεν είναι στις προτεραιότητες τους,  η ανατροπή του Άσαντ. Επισημαίνουμε ότι, η Τουρκία  παρότι προσπαθεί  να αναγνωριστεί από τη διεθνή κοινότητα το PYD,  ως μια τρομοκρατική οργάνωση που συνεργάζεται με το ΡΚΚ, οι  Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αντίθετη άποψη. Φυσικά οι ΗΠΑ,   θεωρούν το ΡΚΚ ως τρομοκρατική οργάνωση, αλλά  αποδέχονται το PYD ως σύμμαχο και αναγνωρίζουν την ηγεμονία του στις κουρδικές περιοχές κατά μήκος των τουρκο- συριακών συνόρων.  Με την αμερικανική άποψη συμφωνεί και η Ρωσία, γι’ αυτό άλλωστε,  είναι μάλλον «ανώδυνη» για τα ρωσικά συμφέρονται, η απόφαση  του προέδρου Βλ. Πούτιν,  για μερική αποχώρηση των ρωσικών στρατιωτικών δυναμένων από τη Συρία, αφού φαίνεται ότι ΗΠΑ και Ρωσία έχουν  καταρχήν συγκλίνουσες απόψεις,  για τον τερματισμό του εμφύλιου στη Συρία, μέσω διπλωματικής λύσης.   
Κατόπιν αυτών, η Τουρκία,  με το προσφυγικό «παίζει» το τελευταίο της διπλωματικό χαρτί. Προτείνει  τη δημιουργία μεγάλων  καταυλισμών  προσφύγων και μεταναστών, κοντά στα τουρκοσυριακά σύνορα, στο έδαφος της Συρίας   και στις κουρδικές περιοχές της Συρίας.  Προτείνουν οι Τούρκοι, εκεί να  εγκατασταθούν  τα τρία (3) εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες,  που βρίσκονται τώρα στην Τουρκία και είναι έτοιμοι  με ένα μόνο νεύμα των τούρκων διακινητών να περάσουν στην Ευρώπη. Επίσης σε αυτούς τους μεγάλους καταυλισμούς , η Τουρκία υποστηρίζει ότι θα «χωρέσουν» και νέοι Σύροι πρόσφυγες.  Μάλιστα η Τουρκία με τη βοήθεια της  Σαουδικής Αραβίας και κα του Κατάρ,  έχει δημιουργήσει τους πρώτους καταυλισμούς προσφύγων στο συριακό έδαφος, πολύ κοντά στα τουρκοσυριακά σύνορα, χωρίς να έχει προκληθεί η παραμικρή αντίδραση από τις Βρυξέλλες ή τον ΟΗΕ, για την καταφανή καταπάτηση  της εδαφικής κυριαρχίας του κράτους της Συρίας. Αν γίνει αποδεκτό το τουρκικό  σχέδιο για το προσφυγικό,  τότε η Τουρκία θα έχει επιτύχει:
1.Τη γενναία χρηματοδότηση  από την Ε.Ε. , καθώς και άλλα πολιτικά οφέλη, όπως οι αναθεωρητικές αξιώσεις της  σε Αιγαίο και Κύπρο.
2.Ο έλεγχος από τον Τουρκικό Στρατό  Συριακών  εδαφών, εκεί που θα είναι οι καταυλισμοί προσφύγων. Ουσιαστικά,  η Τουρκία προωθεί  τη ντε φακτο κατάληψη  Συριακών  εδαφών  στην τουρκοσυριακή  μεθόριο, επομένως,   θα είναι αδύνατη  και η δημιουργία αυτόνομης Κουρδικής οντότητας.  Όμως, έχει δημιουργηθεί ένα ακόμη εμπόδιο και σε αυτό το φιλόδοξο τουρκικό σχέδιο.   Οι Κούρδοι της Συρίας, ανακήρυξαν την αυτονομία τους στα καντόνια που ελέγχουν στη Βόρεια Συρία, κοντά στα τουρκοσυριακά σύνορα.  Ο  πρόεδρος της Συρίας Ασαντ και της Τουρκίας Τ. Ερνοτγάν, καταδίκασαν την ενέργεια των Κούρδων, για διαφορετικούς λόγους. Ο Μπασάρ Αλ Άσαντ  τη θεώρησε μονομερή ενέργεια, που υπονομεύει την ενότητα της Συρία. Και ο Τ.Ερντογάν  ως παράνομη ενέργεια τρομοκρατικής οργάνωσης, επισημαίνοντας επιπλέον,  ότι είναι και συνεργάτες του PKK, των Κούρδων αυτονομιστών στην Τουρκία. Τους Κούρδους της Συρίας και την αυτονομία τους, στηρίζουν οι ΗΠΑ και η Ρωσία , έστω με την «σιωπηλή» ανοχή τους. Οι Κούρδοι από την έναρξη του συριακού εμφυλίου, έδωσαν σκληρές μάχες  εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους στη Β. Συρία,  κερδίζοντας υποστήριξη και αναγνώριση των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα