Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στη Συρία έχει προκαλέσει τη δυσαρέσκεια της Ουάσιγκτον και της Μόσχας




Με τη δήλωση του πρωθυπουργού της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ ότι τα τουρκο-συριακά σύνορα είναι απολύτως ασφαλισμένα, ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση της  επιχείρησης των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Β. Συρία. Η επιχείρηση με την κωδική ονομασία "Ασπίδα του Ευφράτη", σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του τούρκικου Γενικού Επιτελείου ,  στόχος της ήταν  τόσο το Ισλαμικό Κράτος,  όσο και οι κούρδοι αντάρτες της Συρίας δηλαδή YPG, που πολεμούν σκληρά τους τζιχαντιστές του ISIS. Οι Μονάδες Προστασίας του Κουρδικού Λαού (YPG) αποτελούν στρατηγικό εταίρο του υπό τις ΗΠΑ συνασπισμού κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Η Τουρκία, πραγματοποίησε τη δεύτερη στρατιωτική εισβολή σε βάρος ανεξάρτητου και κυρίαρχου  κράτους τα τελευταία 50 χρόνια. Μετά την στρατιωτική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974, τη  προηγούμενη εβδομάδα οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις  εισέβαλαν και στη Συρία.
Η Τουρκία, σχεδιάζει τη δημιουργία ενός ακόμη ψευδοκράτους, μετά το τουρκοκυπριακό, στη βόρεια Συρία, στις περιοχές που η πλειοψηφία των κατοίκων είναι κουρδικής καταγωγής.  Σύμφωνα με Αραβικά ΜΜΕ,  η Τουρκία «φιλοδοξεί»  να  εγκαταστήσει την εξόριστη «κυβέρνηση» της Συρίας, που δημιουργήθηκε  το 2013, στην  πόλη Τζαραμπλούς που κατέλαβε ο Τουρκικός Στρατός και μάλιστα, να τοποθετηθεί επικεφαλής της “κυβέρνησης”  ο Γασάν Χίτο , έναν  σουνίτη ισλαμιστή, που είναι  και ο «εκλεκτός» της ένοπλης Συριακής αντιπολίτευσης . Ο Ερντογάν ακολουθεί το διαχρονικό  δόγμα της τουρκικής διπλωματίας, πρώτα στρατιωτική εισβολή σε μια άλλη χώρα και μετά “νομιμοποίηση”  των αποτελεσμάτων της εισβολής.  
Η στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στη Βόρεια Συρία, είχε πρωταρχικό στόχο τους Κούρδους της Συρίας , ενώ προσχηματικός ήταν ο λόγος που επικαλέστηκε ο Τ. Ερντογάν,  δηλαδή της εξουδετέρωσης των τζιχαντιστών του ISIS.  Η τουρκική κυβέρνηση έχει καταστήσει σαφές ότι δεν θα επιτρέψει τη δημιουργία Κουρδικού «σχηματισμού» στη βόρεια Συρία.  Σε εκτενές δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού   Spiegel, αναφέρεται ότι: «Χτυπώντας τους Κούρδους,  η Άγκυρα καταλήγει να ευνοεί την ISIS επειδή αποδυναμώνεται ο ισχυρότερος αντίπαλός του στην περιοχή. Η επιχείρηση της Τουρκίας στοχεύει ακριβώς εκείνες τις δυνάμεις που μέχρι τώρα είχαν τη μεγαλύτερη επιτυχία απέναντι στην ISIS, δηλαδή την κουρδική YPG».
Η στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στη Συρία έχει προκαλέσει τη δυσαρέσκεια της Ουάσιγκτον και της Μόσχας. Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Ας Κάρτερ κάλεσε την Τουρκία να παραμείνει επικεντρωμένη στην μάχη εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους και να μην στοχοθετεί Κούρδους μαχητές , που μάχονται κατά του ISIS.  Η Αμερική έχει εμπλακεί σε έναν ενεργό, συνεχή, συντονισμένο από τη CIA πόλεμο,  τόσο για την ανατροπή του Άσαντ,  όσο και για την καταπολέμηση του ISIS. Οι σύμμαχοι της Αμερικής κατά του Άσαντ είναι,  είναι η Σαουδική  Αραβία, η Τουρκία, το Κατάρ και άλλες ισλαμικές – σουνιτικές χώρες της περιοχής, ενώ στις αμερικανικές επιχειρήσεις εναντίον των τζιχαντιστών του ISIS μετέχουν 40 χώρες της Δύσης μεταξύ αυτών και η Ελλάδα.
Επίσης ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου δήλωσε ότι , η συμπεριφορά της Τουρκίας σε βάρος των Κούρδων της Συρίας,  απειλεί να υπονομεύσει την αναθέρμανση των ρωσοτουρκικών σχέσεων,  αλλά και την υλοποίηση όλων εκείνων που συμφωνήθηκαν μεταξύ των Προέδρων Βλ.Πούτιν και Τ. Ερντογάν στην Αγία Πετρούπολη.

Χρήστος Καπούτσης

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα