Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Συνέλληνες ΝΑΙ , αλλά μας χωρίζει άβυσσος !


 
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι στην κοινωνική συμπεριφορά απέναντι στην ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ κρίση και δυστυχώς ως φορολογούμενοι πολίτες, δεν είμαστε όλοι ίσοι απέναντι σε κάποιες «συνθέσεις» Ανωτάτων Δικαστηρίων. Μου προκαλεί αλγεινή εντύπωση η ταξική και τοξική απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας , που  ουσιαστικά δίνει πράσινο φως για να ακυρωθούν οι έλεγχοι για εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις, όπως οι λίστες Λαγκάρντ και Μπόργιανς. Ουσιαστικά, η απόφαση αυτή παρέχει άσυλο στους φοροφυγάδες.
Πρόκειται για απόφαση ΣΚΑΝΔΑΛΟ του Συμβουλίου Επικρατείας, αφού «αθωώνει» τους κατ’ επάγγελμα φοροφυγάδες, μεγαλοαπατεώνες επιχειρηματίες, μιντιάρχες, που έβγαλαν παράνομα τεράστια ποσά σε τράπεζες του εξωτερικού, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων, που εξαθλίωσαν τον ελληνικό Λαό . Άπαντες οι σκανδαλωδώς ωφελημένοι , είναι διακεκριμένα στελέχη της τρόικας εσωτερικού και του κινήματος «ΒΑΣΤΑ ΣΟΙΜΠΛΕ», «ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ» ΚΑΙ «ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ». Υπολογίζεται ότι οφείλουν στο Δημόσιο από φόρους και άλλα, πάνω από 100 δισεκατομ. Ευρω!!.
Το τραγικό , παρότι αναμενόμενο, είναι ότι πανηγυρίζουν , μαζί με τους φοροφυγάδες,  για την απόφαση της Δικαιοσύνης, διακεκριμένα στελέχη της διαπλοκής και  των φιλελευθέρων κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ. , ΠΑΣΟΚ-ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ κ.τ.λ. και μάλιστα ,  υπόσχονται εκδίκηση, όταν θα ξαναγίνουν Κυβέρνηση! Ποιοι είναι; Είναι αυτοί , που επιχαίρουν και «αξιοποιούν» προς όφελος των κομματικών φίλων τους τις επαίσχυντες αποφάσεις των Δικαστηρίων για τους πλειστηριασμούς των σπιτιών. Είναι αυτοί που δεν πληρώνουν τους εργαζόμενους,  γιατί έτσι γουστάρουν. Είναι αυτοί που ελέγχουν τα ΜΜΕ τους Ποδοσφαιρικούς ομίλους, είναι αυτοί που ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μπορούν να διώξουν την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για ένα και μοναδικό λόγο,  για να έρθουν αυτοί και οι «δικοί τους» στην εξουσία, αυτοί που κονόμησαν τρελά με την οικονομική κρίση, αυτοί που έκαναν την κρίση ευκαιρία. Είναι αυτοί,  που με τους υπαλλήλους τους,  πολιτικούς, βουλευτές, Καθηγητές, κάποιους Δικαστές και δημοσιογράφους, φώναζαν, να μειωθούν οι μισθοί των εργαζομένων, να μην πληρώνουν εισφορές οι εργοδότες, να κοπούν οι συντάξεις, να γίνουν μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο και οι Δημόσιες και Δημοτικές επιχειρήσεις να περάσουν επιδοτούμενες στους ιδιώτες,  για να κονομήσουν, αφού εκμεταλλευτούν άγρια τους κακοπληρωμένους ή απλήρωτους εργαζόμενους και για τσεπώσουν τις χορηγίες της Ε.Ε., στις οποίες συμμετέχει και πληρώνει δανειζόμενο το ελληνικό κράτος. Είναι αυτοί που λήστεψαν τα δημόσια ταμεία, καταχράστηκαν την δημόσια περιουσία και οδήγησαν τον ΛΑΟ στην εξαθλίωση. Είναι αυτοί που ενέχονται σε κακουργηματικές πράξεις, όπως διακίνησης ναρκωτικών και ταυτόχρονα,  κάνουν και φιλανθρωπικά «γκαλά», ξεπλένοντας μαύρο χρήμα.  ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΟΙΝΟ ΜΕ ΔΑΥΤΟΥΣ,  με τα τσιράκια του Σόιμπλε, των Τραπεζιτών, των τοκογλύφων. ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΙ ΜΑΣ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ. Είναι οι αντίπαλοί μας, παρότι συνέλληνες, στην προσπάθεια της σιωπηλής και πενόμενης και πατριωτικής πλειοψηφίας να σώσει την Ελλάδα, από τους καταχραστές - κατακτητές ξένους και ντόπιους και τις μαριονέτες μνημονιακές Κυβερνήσεις (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ., Ν.Δ., ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ , ΓΑΠ, Β.Β. , Α.ΣΑΜΑΡΑΣ . ΦΩΦΗ, ΛΑΟΣ, ΛΕΒΕΝΤΗΣ).
Χρήστος Καπούτσης

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα