Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα «μπουκαλάκια» του ΝΑΤΟ που δικαιολόγησαν τον Πόλεμο κατά του Ιράκ και άλλαξαν τη ροή της ιστορίας.

Άρθρο του Χρήστου Καπούτση

Υπάρχουν γεγονότα που μένουν «καρφωμένα» στο μυαλό για χρόνια, που βασανίζουν τη σκέψη και ζητούν τη δικαίωση της δημοσιότητας. Αναφέρομαι,  σε μία έκτακτη και άτυπη Σύνοδο των Υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ, την οποία και παρακολούθησα ως διαπιστευμένος στρατιωτικός συντάκτης. Μία υπουργική Σύνοδος, που κατά την άποψή μου άλλαξε την ροή της παγκόσμιας Ιστορίας.
ΒΑΡΣΟΒΙΑ 22-25 Σεπτεμβρίου 2002, Σύνοδος Υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ. Καλύπτω δημοσιογραφικά, για τον Δημοτικό Ρ/Σ «ΑΘΗΝΑ 984» τις εργασίες της Συνόδου.
Πρώτη μέρα, «κλειστή» 6ωρη ενημέρωση των Υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ (την Ελλάδα εκπροσωπούσε ο τότε ΥΠΕΘΑ Γιάννος Παπαντωνίου), από τον αμερικανό υπουργό Ντ. Ράμσφελντ και στελέχη της CIA. Μόλις επιτέλους τέλειωσε η «ενημέρωση» και αποχωρούσαν οι Υπουργοί, πλησίασα τον Γ. Παπαντωνίου και τον ρώτησα, «τι έλεγε τόση ώρα ο αμερικανός;». Ο Γ. Παπαντωνίου ήταν κάτωχρος, τρομοκρατημένος, με κοιτούσε με ένα ύφος απλανές και μου απάντησε ψιθυριστά. «Το ΙΡΑΚ , ο Σανταμ Χουσείν, διαθέτει φοβερά χημικά όπλα και θα τα χρησιμοποιήσει να καταστρέψει χώρες του ΝΑΤΟ. Οι αμερικανοί δεν αστειεύονται. Πάμε για Πόλεμο» (δήλωση που μετέδωσα αμέσως από το Δημοτικό ραδιόφωνο της Αθήνας, αλλά μάλλον πέρασε απαρατήρητη!). Δίπλα του,  ο Διευθυντής Ενημέρωσης του ΥΠΕΘΑ  δημοσιογράφος Περικλής Λουκόπουλος, παρακολουθούσε εμβρόντητος τις «αμήχανες» δηλώσεις  του μάλλον πανικόβλητου Υπουργού Άμυνας.
Έκανα το αυτονόητο, βρήκα συμβούλους υπουργών που μετείχαν σε αυτή τη πολύ σημαντική άτυπη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, για να πληροφορηθώ, όσο φυσικά είναι αυτό εφικτό, τι ακριβώς είπαν οι αμερικανοί για το Ιράκ.
Συζητώντας με συμβούλους των Υπουργών που παρευρίσκονταν στη Συνεδρίαση,  μου αποκάλυψαν  ότι οι Υπουργοί της Συμμαχίας  παρακολούθησαν έκπληκτοι  πράκτορες της CIA, να παρουσιάζουν  κάτι μικρούς δοκιμαστικούς σωλήνες και μπουκαλάκια, που υποτίθεται,  ότι περιείχαν δείγματα από το χημικά και βιολογικά όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ. Οι υπουργοί,  ο ένας μετά τον άλλο έπαιρναν  τα μπουκαλάκια με το υγρό στα χέρια τους τα κουνούσαν πέρα-δωθε , κίνηση χωρίς νόημα  και μετά το έδιναν  στον άλλο , ώστε να περάσουν από τα χέρια όλων όσοι  συμμετείχαν  σε αυτή την ιστορική Υπουργική Σύνοδο, χωρίς κανείς να καταλαβαίνει τι κάνει και γιατί!  Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Ντόναλντ Ράμσφελντ και είπε ότι οι ΗΠΑ έχουν αποφασίσει να εισβάλουν στο Ιράκ, ανεξάρτητα από την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο αμερικανός Υπουργός Άμυνας ενημέρωσε τους ομολόγους στο ΝΑΤΟ, ότι η κυβέρνησή του έχει αποφασίσει να υιοθετήσει το δόγμα του προληπτικού στρατιωτικού χτυπήματος, προκειμένου να κατοχυρωθούν τα Στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ, σε οποιαδήποτε περιοχή του Πλανήτη απειληθούν.  Το δόγμα αυτό είχε επεξεργαστεί ο Ρίτσαρντ Περλ, ο επονομαζόμενος και «Πρίγκηπας του Σκότους»,  βασικός παράγοντας της ομάδας των νεοσυντηρητικών που επηρέαζαν αποφασιστικά την Κυβέρνηση Μπους.
Η στρατιωτική επιχείρηση, των αμερικανο-βρετανικών στρατευμάτων κατά του Ιράκ   άρχισε στις 20 Μαρτίου 2003, με εντολές,  από τον Πρόεδρο των  ΗΠΑ  Τζορτζ Μπους  και από τον Πρωθυπουργό της Βρετανίας Τόνι Μπλερ , με στόχο την ανατροπή του τότε ηγέτη του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν και με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την εξουδετέρωση των όπλων μαζικής καταστροφής του διαθέτει το Ιράκ, χωρίς να υπάρχει έγκριση του Σ.Α. του ΟΗΕ. Ένα μήνα μετά, ο ίδιος Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, σε δηλώσεις του, υποστηρίζει ότι είναι πιθανόν να μην βρεθούν τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ!
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία , το κόστος του πολέμου στο Ιράκ είναι τραγικά μεγάλο, ασύλληπτο, παρότι μάλλον μετριοπαθές, υπό την έννοια ότι δεν έχουν ανακοινωθεί τα πραγματικά στοιχεία! Σύμφωνα λοιπόν με τα υπάρχοντα και καταγεγραμμένα στοιχεία, είναι  5.302 οι νεκροί αμερικάνοι στρατιώτες,31.018 τραυματίες αμερικανοί στρατιώτεςκαι 468 νεκροί μισθοφόροι. Επίσης 234.561  καταγεγραμμένοι νεκροί ιρακινοί, ενώ 3.1 εκατομμύρια  ιρακινοί εγκατέλειψαν τις εστίες τους. Το συνολικό κόστος του Πολέμου (στρατιωτικές δαπάνες και καταστροφές των υποδομών του Ιράκ ), περίπου 4 τρισεκ. Δολάρια!!  



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα